حسابداری سرمایه گذاری و سپرده های کوتاه مدت و بلند مدت

سرمایه گذاری های بلند مدت به طبقه ای از سرمایه گذاری ها که به قصد استفاده مستمر در فعالیتهای تجاری نگهداری می شوند گفته می شود. یک سرمایه گذاری زمانی به عنوان دارایی غیر جاری طبقه بندی می شود که قصد نگهداری آن برای مدت طولانی به وضوع قابل اثبات باشد یا آنکه توانایی واگذاری آن توسط سرمایه گذار محدودیت هایی داشته باشد.

تفکیک سرمایه گذاری به کوتاه مدت و بلند مدت به قصد مدیریت بستگی دارد؛ اگر مدیریت قصد داشته باشد که سرمایه گذاری را بطور موقت نگهداری کند، در دسته دارایی های جاری طبقه بندی می شود و در غیر این صورت در دسته دارایی های بلند مدت طبقه بندی خواهد شد.