در این بخش شما می توانید به استاندارد حسابداری مورد نظر را همراه با نکات و آموزش ویدیویی مربوطه دسترسی داشته باشید و آخرین بروزسانی فایل استاندارد را دانلود نمایید.
(تجدیدنظر شده 1397)
این استاندارد، مبنای ارائه صورتهای مالی با مقاصد عمومی را مقرر می کند تا از قابل مقایسه بودن آن با صورتهای مالی دوره های قبل واحد تجاری و نیز با صورتهای مالی سایر واحدهای تجاری اطمینان حاصل شود. این استاندارد، الزامات کلی درباره ارائه صورتهای مالی، رهنمودهایی درباره ساختار و حداقل الزامات مربوط به محتوای آنها را تعیین می کند.
(تجدیدنظر شده 1397)
این استاندارد، تدوین الزاماتی برای ارائه اطلاعات درباره تغییرات تاریخی نقد و معادلهای نقد واحد تجاری از طریق صورت جریانهای نقدی است که در آن، جریانهای نقدی هر دوره بر حسب فعالیتهای عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی طبقهبندی میشود.
مبحث اصلی این استاندارد (درآمد عملیاتی) عمدتا معطوف به تعیین زمان شناخت درآمد عملیاتی است. درآمد عملیاتی زمانی شناسایی می شود که شواهد کافی مبنی بر وقوع یک جریان آتی ورودی منافع اقتصادی وجود داشته باشد (یعنی جریان منافع اقتصادی مرتبط با درآمد عملیاتی به درون واحد تجاری محتمل باشد) و این منافع را بتوان به گونهای اتکاپذیر اندازه گیری کرد.
(تجدیدنظر شده 1384)
این استاندارد اطمینان از بکارگیری معیارهای شناخت و مبانی اندازه گیری مناسب در مورد ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی و نیز افشای اطلاعات کافی در یادداشتهای توضیحی برای درک بهتر ماهیت، زمان بندی و مبلغ آنها توسط استفاده کنندگان صورتهای مالی می باشد.
(تجدیدنظر شده 1384)
هدف این استاندارد تعیین الزامات زیر است:
الف) مواردی که صورتهای مالی بابت رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه تعدیل می شود.
ب) افشای اطلاعات درباره رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه تا تاریخ تایید صورتهای مالی.
همچنین طبق این استاندارد اگر رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه بیانگر نامناسب بودن بکارگیری فرض تداوم فعالیت باشد، واحد تجاری نباید صورتهای مالی خود را برمبنای تداوم فعالیت تهیه کند.
این استاندارد واحدهای تجاری را ملزم به انعکاس مشخص و بارز برخی عناصر عملکرد مالی میکند تا به درک استفاده کنندگان صورتهای مالی از عملکرد مالی واحد تجاری طی یک دوره کمک کند و مبنایی جهت ارزیابی عملکرد مالی و جریانهای نقدی آتی برای آنها فراهم آورد.
موجودی مواد و کالا، بخش عمدهای از داراییهای بسیاری از واحدهای تجاری را تشکیل میدهد. بنابراین، ارزشیابی و انعکاس موجودی مواد و کالا اثر با اهمیتی در تعیین و ارائه وضعیت مالی و عملکرد مالی واحدهای تجاری دارد.
در این استاندارد، نحوه ارزشیابی و انعکاس موجودی مواد و کالا در صورتهای مالی پرداخته میشود.
هدف این استاندارد تجویز نحوه حسابداری درآمدها و هزینههای مرتبط با پیمانهای بلندمدت در صورتهای مالی پیمانکار است. به دلیل ماهیت فعالیت موضوع پیمانهای بلندمدت، تاریخ شروع پیمان و تاریخ تکمیل آن معمولا در دوره های مالی متفاوتی قرار میگیرد. بنابراین، مسئله اصلی در حسابداری پیمانهای بلندمدت، تخصیص درآمدها و هزینههای پیمان به دورههایی است که در آن دورهها عملیات موضوع پیمان اجرا میشود.
این استاندارد باید برای حسابداری کمکهای بلاعوض دولت و سایر اشکال کمکهای دولتی بکار گرفته شود. الزامات این استاندارد، همچنین می تواند به عنوان بهترین الگوی عمل حسابداری کمکهای بلاعوض و سایر اشکال کمک دریافتی از منافع غیر دولتی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
(تجدیدنظر شده 1386 و اصلاحشده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1398)
هدف این استاندارد، تجویز نحوه حسابداری داراییهای ثابت مشهود است تا استفاده کنندگان صورتهای مالی بتوانند اطلاعات مربوط به سرمایهگذاری واحد تجاری در این داراییها و تغییرات آن را تشخیص دهند. موضوعات اصلی در حسابداری دارییهای ثابت مشهود عبارت از شناخت دارایی، تعیین مبلغ دفتری آن و شناخت هزینه استهلاک و زیان کاهش ارزش دارایی است.
(تجدیدنظر شده 1386)
هدف این استاندارد، تعیین الزامات افشا در صورتهای مالی واحد تجاری برای جلب نظر استفاده کنندگان به این امر است که وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری ممکن است تحت تاثیر وجود اشخاص وابسته، و معاملات و مانده حسابهای فی مابین قرار گرفته باشد.
هدف این استاندارد، تجویز نحوه عمل حسابداری مخارج تامین مالی است. براساس این استاندارد، مخارج تامین مالی عموما بلافاصله به عنوان هزینه دوره شناسایی میشود، به استثنای مواردی که این مخارج به حساب دارایی واجد شرایط منظور میگردد.
از جمله اطلاعات مفیدی که می تواند در تحلیل وضعیت مالی واحد تجاری برای استفاده کنندگان صورتهای مالی مفید واقع شود، ارائه جداگانه دارییهای جاری و بدهیهای جاری در ترازنامه است. معمولا به مازاد دارییهای جاری بر بدهیهای جاری، “خالص دارییهای جاری” یا “سرمایه در گردش” و به مازاد بدهیهای جاری “خالص بدهیهای جاری” اطلاق میشود.
(اصلاحشده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1398)
این استاندارد به نحوه حسابداری سرمایهگذاریها و الزامات افشای مربوط می پردازد.
حسابداری سرمایهگذاری در کلیه واحدهای تجاری باید طبق الزامات این استاندارد انجام شود. این استاندارد نحوه حسابداری سرمایهگذاری در واحدهای تجاری فرعی و وابسته در صورتهای مالی تلفیقی را تعیین نمیکند.
(تجدیدنظر شده 1391 و اصلاحشده 1392)
یک واحد تجاری ممکن است معاملاتی به ارز انجام دهد با دارای عملیات خارجی باشد. علاوه بر این یک واحد تجاری ممکن است صورتهای مالی خود را به ارز ارائه کند. هدف این استاندارد، تجویز چگونگی انعکاس معاملات ارزی و عملیات خارجی در صورتهای مالی یک واحد تجاری و همچنین نحوه تسعیر صورتهای مالی به واحد پول گزارشگری است.
(تجدیدنظر شده 1386 و اصلاحشده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1398)
هدف این استاندارد، تجویز نحوه حسابداری داراییهای نامشهود است. موضوعات اصلی در حسابداری دارییهای نامشهود عبارت از معیارها و زمان شناخت دارایی، تعیین مبلغ دفتری (شامل هزینه استهلاک) و موارد افشاست.
(تجدیدنظر شده 1398)
هدف این استاندارد، تجویز الزامات حسابداری و افشا در ارتباط با سرمایهگذاری در واحدهای تجاری فرعی، مشارکتهای خاص و واحدهای تجاری وابسته، هنگام تهیه صورتهای مالی جداگانه توسط واحد تجاری است.
(تجدیدنظر شده 1384)
هدف این استاندارد، تعیین الزامات مربوط به گزارشگری مالی ترکیبهای تجاری است. طبق این استاندارد کلیه ترکیبهای تجاری باید با استفاده از روش خرید به حساب گرفته شود. بنابراین واحد تحصیل کننده، دارییها و بدهیهای قابل تشخیص واحد تحصیل شده را به ارزش منصفانه آنها در تاریخ تحصیل شناسایی میکند. افزون بر این، سرقفلی نیز شناسایی و مستهلک میگردد و درمورد آن آزمون کاهش ارزش نیز صورت میگیرد.
(تجدیدنظر شده 1398)
هدف این استاندارد، تجویز نحوه حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری وابسته و تعیین الزامات بکارگیری روش ارزش ویژه در حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری وابسته و مشارکتهای خاص است.
(اصلاحشده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1389)
هدف این استاندارد، تجویز رویه های حسابداری و افشای مناسب برای اجارههای سرمایهای و عملیاتی توسط اجارهدهنده و اجارهکننده است. الزامات این استاندارد در مورد حسابداری قراردادهای اجاره به شرط تملیک نیز کاربرد دارد.
(اصلاحشده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1389)
هدف این استاندارد تعیین حداقل محتوای گزارش مالی میاندورهای و تعیین اصول شناخت و اندازهگیری قابل اعمال در تهیه صورتهای مالی کامل یا فشرده میاندورهای است. گزارش مالی میاندورهای به موقع و قابل اتکا، اطلاعات مفیدی در رابطه با توان کسب سود و ایجاد جریانهای نقدی، شرایط مالی و نقدینگی واحد تجاری برای سرمایهگذاران، اعتباردهندگان و سایر استفاده کنندگان فراهم می آورد.
(اصلاحشده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1389)
این استاندارد برای حسابداری مشارکتهای خاص شامل نحوه ارائه داراییها، بدهیها، درآمدها و هزینه های مشارکت خاص در صورتهای مالی هر یک از شرکای خاص و سرمایهگذاران، صرف نظر از نوع مشارکت خاص، بکرا میرود.
هدف این استاندارد، تشخیص واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهرهبرداری و تجویز گزارشگری مالی پاره ای اطلاعات خاص درباره آنها در مرحله قبل از بهرهداری است.
توضیح اینکه معیارهای شناخت و اندازهگیری معاملات و سایر رویدادهای مالی و نیز بخش عمده گزارشگری مالی واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهرهبرداری و واحدهای تجاری در حال بهرهبرداری مشابه است.
هدف این استاندارد، تجویز مبانی گزارشگری اطلاعات مالی بر حسب قسمتهای مختلف یک واحد تجاری است. این اطلاعات در مورد انواع مختلف محصولات و خدمات ارائه شده و نیز مناطق جغرافیایی مختلف عملیات واحد تجاری است که به استفادهکنندگان صورتهای مالی در موارد زیر کمک می کند: الف) درک بهتر عملکرد گذشته واحد تجاری. ب) ارزیابی بهتر مخاطرات و بازدههای واحد تجاری، و ج) قضاوتهای آگاهانهتر در مورد کل واحد تجای.
کاربرد این استاندارد در حسابداری “داراییهای زیستی” و “تولید کشاورزی در زمان برداشت” الزامی است، مشروط به اینکه به فعالیت کشاورزی مربوط باشد.
فعالیت کشاورزی: عبارت است از مدیریت بر تولید داراییهای زیستی برای فروش، تبدیل به تولید کشاورزی یا افزایش داراییهای زیستی است.
بکارگیری این استاندارد در حسابداری طرحهای بازنشستگی الزامی است، طرحهای بازنشستگی ، برنامههایی است که به موجب آن برای اعضا پس از خاتمه خدمت، مزایایی در قالب حقوق بازنشستگی یا مستمری فراهم میشود، به شرطی که بتوان ای نمزایا را قبل از خاتمه خدمت براساس شرایط مصوب یا رویه مورد عمل تعیین یا برآورد کرد.
هدف این استاندارد تجویز روشهای حسابداری برای حق بیمه، خسارت و مخارج تحصیل بیمه های عمومی مستقیم و اتکایی و همچنین افشای اطلاعات این نوع فعالیتها در صورتهای مالی شرکتها و موسسات بیمه است. الزامات سایر استانداردهای حسابداری در صورتی برا فعالیتهای بیمه عمومی کاربرد دارد که توسط این استاندارد جایگزین نشده باشد.
(اصلاحشده بر اساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1389)
هدف این استاندارد تجویز روشهای حسابداری درآمد و مخارج مرتبط با فعالیتهای ساخت املاک است. موضوع اصلی این استاندارد، شناخت و تخصیص درآمدها و مخارج فعالیتهای ساخت املاک در دورههای مالی انجام این فعالیتهاست.
هدف این استاندارد تجویز ضوابط تعیین و ارائه سود هر سهم، به منظور بهبود قابلیت مقایسه عملکرد واحدهای مختلف در یک دوره گزارشگری و مقایسه عملکرد یک واحد تجاری در دورههای گزارشگری مختلف است. اگرچه به دلیل کاربرد رویه های حسابداری متفاوت در تعیین سود، اطلاعات مربوط به سود هر سهم محدودیتهایی دارد با این حال ثبات رویه در تعیین مخرج کسر در محاسبات مربوط به سود هر سهم، گزارشگری مالی را بهبود می بخشد. لذا، تاکید اصلی این استاندارد بر مخرج کسر در محاسبه سود هر سهم است.
هدف این استاندارد تجویز نحوه حسابداری دارییهای نگهداری شده برای فروش و نحوه ارائه و افشای عملیات متوقف شده است. بطور خاص، این استاندارد موراد زیر را الزامی نموده است: الف) داراییهایی که معیارهای طبقه بندی به عنوان “نگهداری شده برای فروش” را احراز میکنند، به اقل مبلغ دفتری و خاص ارزش فروش اندازهگیری و احتساب استهاک چنین داراییهایی متوقف میشود، و ب) داراییهایی که معیارهای طبقه بندی به عنوان “نگهداری شده برای فروش” را احراز می کنند در ترازنامه، و نتایج عملیات متوقف شده در صورت سود و زیان، بطور جداگانه ارائه میشوند.
هدف این استاندارد تجویز رویههایی است که واحد تجاری با بکارگیری آنها اطمینان مییابد دارییها بیش از مبلغ بازیافتنی منعکس نمیشود. یک دارایی، در صورتی کاهش ارزش دارد که مبلغ بازیافتنی ناشی از فروش یا استفاده از دارایی، از مبلغ دفتری آن کمتر باشد. طبق این استاندارد، داحد تجاری باید زیان کاهش ارزش را شناسایی کمد. این استاندارد همچنین الزامات برگشت زیان کاهش ارزش و افشا را تعیین می کند.
هدف این استاندارد تجویز نحوه گزارشگری مالی و افای مزایای بازنشستگی کارکنان در واحد تجاری است. در این استاندارد به اصطلاحات ارزش فعلی تعهدات مزایای معین، اکچوئری، اندازه گیری مجدد خالص بدهی (دارایی) طرح، بازده داراییهای طرح، خالص مخارج مربوط به خالص بدهی (دارایی) طرح، دراییهای طرح، سود و زیان اکچوئری، طرحهای با کمک معین، طرحهای با مزایای معین و مخارج خدمات نیز پرداخته میشود.
هدف این استاندارد، تجویز معیارهای انتخاب و تغییر رویه های حسابداری، و نیز نحوه عمل حسابداری و افشای تغییر در رویه های حسابداری، تغییر در برآوردهای حسابداری و اصلاح اشتباهات است. هدف این استاندارد، بهبود مربوط بودن و قابلیت اتکای صورتهای مالی واحد تجاری، و قابلیت مقایسه صورتهای مالی در طول زمان و با صورتهای مالی سایر واحدهای تجاری است.
هدف این استاندارد، تجویز نحوه حسابداری مالیات بر درآمد می باشد. موضوع اصلی در حسابداری مالیات بر درآمد، چگونگی به حساب گرفتن آثار مالیاتی جاری و آتی موارد زیر است:
الف) بازیافت (تسویه) آتی مبلغ دفتری داراییهایی (بدهیهایی) که در صورت وضعیت مالی واحد تجاری شناسایی میشوند؛ و ب) معاملات و سایر رویدادهای دوره جاری که در صورتهای مالی واحد تجاری شناسایی میشوند.
هدف این استاندارد، تعیین اصول ارائه ابزارهای مالی به عنوان بدهی یا حقوق مالکانه و تهاتر داراییهای مالی و بدهیهای مالی است. این استاندارد برای طبقه بندی ابزارهای مالی از دیدگاه ناشر به داراییهای مالی، بدهییهای مالی و ابزارهای مالکانه؛ طبقه بندی درآمد مالی و هزینه مالی؛ سود تقسیمی، زیانها و سودهای مربوط؛ و شرایط تهاتر یا عدم تهاتر داراییهای مالی و بدهیهای مالی کاربرد دارد.
هدف این استاندارد، الزام واحد تجاری به افشای اطلاعاتی در صورتهای مالی است تا استفاده کنندگان بتوانند موارد زیر را ارزیابی کنند:
الف) اهمیت ابزارهای مالی برا وضعیت مالی واحد تجاری؛ و ب) ماهیت و میزان ریسکهای ناشی از ابزارهای مالی، که واحد تجاری طی دوره و در پایان دوره گزارشگری در معرض آنها قرار دارد و نحوه مدیریت این ریسکها توسط واحد تجاری.
(مصوب 1398)
هدف این استاندارد، بهبود مربوط بودن، قابلیت اتکا و قابلیت مقایسه اطلاعات است که واحد گزارشگر، در صورتهای مالی خود درباره ترکیب تجاری و آثار آن ارائه میکند. برای این منظور، این استاندارد در خصوص موارد زیر، اصول و الزاماتی را برای واحد تحصیل کننده تعیین می کند: الف) نحوه شناخت و اندازهگیری داراییهای قابل تشخیص تحصیل شده، بدهیهای تقیل شده و منافع فاقد حق کنترل در واحد تحصیل شده در صورتهای مالی آن؛ ب) نحوه شناخت و اندازه گیری سرقفلی تحصیل شده در ترکیب تجاری یا سود حاصل از خرید زیر قیمت؛ و ج) تعیین اطلاعاتی که باید افشا شود تا استفاده کنندگان صورتهای مالی را قادر به ارزیابی ماهیت آثار مالی ترکیب تجاری کند.
(مصوب 1398)
هدف این استاندارد، تعیین اصول ارائه و تهیه صورتهای مالی تلفیقی در زمانی است که واحد تجاری، یک یا چند واحد تجاری دیگر را کنترل میکند.
این استاندارد، الزامات حسابداری ترکیبهای تجاری و تاثیر آنها بر تلفیق، شامل سرقفلی ناشی از ترکیبهای تجاری را دربر نمیگیرد (در این خصوص میتواند به استاندارد شماره 38 “ترکیبهای تجاری” مراجعه نمایید)
(مصوب 1398)
هدف این استاندارد، تعیین اصول گزارشگری مالی برای واحدهای تجاری است که در توافقهای تحت کنترل مشترک (یعنی مشارکتها)، منافعی دارند.
ای ناستاندارد کنترل مشترک را تعریف میکند و هر واحد تجاری را که طرف یک مشارکت است ملزم مینماید با ارزیابی حقوق و تعهدات خود، نوع مشارکت را تعیین کند و حسابداری حقوق و تعهدات خود را با توجه به نوع مشارکت انجام دهد.
(مصوب 1398)
هدف این استاندارد، الزام واحد تجاری به افشای اطلاعاتی است که استفاده کنندگان صورتهای مالی را قادر به ارزیابی موارد زیر کند:
الف) ماهیت منافع آن در واحد تجاری دیگر و ریسکهای مرتبط با آن منافع؛ و
ب) آثار آن منافع بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری.
آکادمی رشد مالی با هدف آموزش مباحث تخصصی حسابداری و مالیات در کنار به روزترین دوره های آموزشی، در کمترین زمان مهارتهای مالی و مالیاتی مخاطبان خود را ارتقا میبخشد.
ورود | ثبتنام
