مقایسه روش های محاسبه استهلاک دارایی ها

در این روش مجموع سنوات عمر مفید دارایی را محاسبه کرده و براى سال اول نسبت عمر مفید به مجموع سنوات (بیشترین نرخ) را براى استهلاک در نظر می گیرند و براى سنوات آتی نسبت عمر مفید باقیمانده به مجموع سنوات ملاک محاسبه قرار می گیرد.

به گونه اییکه در سال اول بیشترین رقم استهلاک براى دارایی محاسبه و در سالهاى بعد به نسبت ارقام کمترى محاسبه می شود.همان گونه که می دانیم، معمولاً کاهش قیمت یک دارایی در سال هاى ابتدایی خرید، بسیار بیشتر از سال هاى پایانی آن است.

مثلا قیمت یک دستگاه جرثقیل پس از یک سال کار، تقریباً 25% می یابد، درصورتی که در سال هاى هفتم و هشتم کمتر از 5% از قیمت آن کم می شود.

بنابراین، روش خط مستقیم اگرچه ساده است، ولی واقعی نیست. به همین دلیل می توان از روش مجموع سنوات، که به واقعیت نزدیک تر است، استفاده نمود. نرخ استهلاک در این روش، از تقسیم سال های باقی مانده عمر مفید دستگاه بر مجموع ارقام سنوات آن به دست می آید.

نکته 1: استهلاک ناشی از کاهش منابع طبیعی ناشی از بهره بردارى را (Depletion) و کاهش ارزش دارایی هاى نامشهود و یا بازپرداخت تدریجی وام را (Amortization) می نامند که در فرهنگ مالی فارسی به همه موارد استهلاک گفته می شود.